ثبت جهانی مثنوی مولانا مشترک با ترکیه و افغانستان چرا؟
به گزارش آثارنیوز، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بدنبال حواشی که در پس اظهاراتش درباره ی مولانا پیش آمد، توضیح داد: ثبت جهانی [مثنوی] مولانا اقدامی مشترک و فرهنگی است. نه ما این شخصیت را به کشوری بخشیده ایم و نه کشوری آنرا به ما بخشیده است، بلکه تصمیم گرفته ایم با همدلی و تفاهم، این میراث معنوی را بصورت مشترک در لیست جهانی یونسکو ثبت نماییم.
به گزارش آثارنیوز به نقل از خبر آنلاین از ایسنا، سیدرضا صالحی امیری، چندی قبل در مسافرت به خوی و در مراسم بزرگداشت شمس تبریزی و مولانا، اظهار داشته بود: «ما مثنوی مولانا را در یونسکو مشترک با ترکیه و افغانستان ثبت کردیم. خیلی ها به ما اعتراض کردند که چرا تلاش دارید مشترک با کشورهای همسایه ثبت کنید؛ یک سخن داشتیم امروز پس از یک دهه آنرا تکرار می نماییم شمس و مولانا متعلق به ایرانی ها و جهانیان است و متعلق به یک نقطه نیست.»
این اظهارات با برداشت های متفاوتی روبرو شده است، که وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در نشستی که سه شنبه ۱۵ مهرماه با خبرنگاران داشت، در واکنش به آن برداشت ها، درباره ی واقعیت روند ثبت مثنوی مولانا به نام سه کشور ایران، ترکیه و افغانستان توضیح داد و اظهار داشت: ما می خواستیم یک نسخه قدیمی از مثنوی را ثبت نماییم اما ترکیه به سبب آنکه مدفن و مدرس مولوی در آن کشور قرار دارد، اعتراض کرد و این پرونده از دستور یونسکو خارج شد.
او افزود: آن زمان با وزیر فرهنگ ترکیه صحبت کردم؛ یا باید وارد مناقشه فرهنگی می شدیم یا توافق فرهنگی می کردیم. ترک ها می گفتند مثنوی ایی که در قونیه دارند، قدیمی تر است. نسخه موجود در قونیه بر طبق آن چه ثبت و ضبط شده، حدود ۴۰ سال از نسخه ما قدیمی تر است. توافق شد بجای مناقشه، ثبت مشترک داشته باشیم و هر دو اثر مشترک ثبت گردد. این اتفاق برای سال ۹۲ بود.
صالحی امیری اضافه کرد: به پیشنهاد ترکیه، کشور افغانستان نیز به این پرونده افزوده شد. ما باید بپذیریم که زادگاه مولانا افغانستان بوده ولی آن زمان این کشور گرفتار تلاطم بود. در هر صورت زادگاه مولانا در بلخ بود. به این ترتیب، ثبت جهانی مثنوی بعنوان میراث مشترک سه کشور ایران، ترکیه و افغانستان به تصویب رسید. مولانا فراتر از مرزهاست؛ برای اینکه کلام او، کلام انسانیت، اخلاق و معنویت است و به همین سبب، میراثی جهانی و انسانی به شمار می آید اما ثبت آن توسط ایران، ترکیه و افغانستان انجام شده است. آن چه در آرامگاه شمس گفتم نیز همین بود.
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی همین طور به کمیته حافظه جهانی یونسکو اشاره نمود و تصریح کرد: قاعده این کمیته بر آنست که وقتی کشوری اثری را برای ثبت جهانی معرفی می کند، سایر کشورها نیز نظر خودرا درباره ی آن اعلام می کنند و اگر کشوری به این ثبت انتقاد داشته باشد، یا آن اثر از ثبت خارج می شود، چون نباید معارض داشته باشد یا این که باید تفاهم کرده و بصورت همکاری مشترک پرونده را ثبت کنند.
او اشاره کرد: ثبت جهانی مولانا اقدامی مشترک و فرهنگی است. نه ما این شخصیت را به کشوری بخشیده ایم و نه کشوری آنرا به ما بخشیده است، بلکه تصمیم گرفته ایم با همدلی و تفاهم، این میراث معنوی را بصورت مشترک در لیست جهانی یونسکو ثبت نماییم. همان گونه که نوروز با مشارکت ۱۳ کشور در یونسکو به ثبت رسید، مولانا نیز قسمتی از حوزه تمدنی ماست و افتخاری بزرگ برای همه ملت های منطقه بحساب می آید. پرچم این تمدن را ایران برافراشته و سایر کشورها ذیل این پرچم فرهنگی قرار گرفته اند.
صالحی امیری با اشاره به جایگاه شمس تبریزی نیز اظهار داشت: در عرصه عرفان، شمس بر مولانا تقدم دارد و ما پارسال با اختصاص اعتبارات لازم، پروژه ساخت و تکمیل بارگاه شمس را در خوی شروع کردیم که درحال تکمیل است. نکته مهم آنست که روز بزرگداشت شمس و مولانا در تقویم فرهنگی کشور در یک روز مشترک تعیین شده و این هم زمانی، نمادی از وحدت معنوی میان این دو چهره بزرگ است.
وزیر میراث فرهنگی، گردشگری صنایع دستی با تکیه بر ضرورت معرفی هر دو شخصیت بزرگ عرفان اسلامی، اظهار داشت: دنیا امروز بالاتر از هر زمان دیگری به پیام های اخلاقی و انسانی شمس و مولانا نیاز دارد. متاسفانه ما در معرفی شمس اهمال نموده ایم، در صورتیکه ترکیه توانسته است قونیه را به یکی از مقاصد مهم گردشگری فرهنگی جهان تبدیل سازد. ما نیز معتقدیم شهر خوی از ظرفیت موردنیاز برای تبدیل شدن به قطب گردشگری عرفانی برخوردار می باشد.
منبع: آثارنیوز
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب