اطلاعاتی تازه از دو جسد ظاهرا مومیایی در ایران
به گزارش آثارنیوز بررسی های اولیه از دو جسد ظاهرا مومیایی یافته شده از معدن «لاپلنگ» اردستان نشان داده است که احیانا یکی از این اجساد، بالغ و دیگری نابالغ بوده و جنسیت یکی از آنها مؤنث است. قدمت این دو اسکلت هنوز مشخص نشده است.
به گزارش آثارنیوز به نقل از ایسنا، جمعه ۷ آبان ماه ۱۴۰۰ کارگران معدنی در کوه های جنوبی شهرستان اردستان به یگان حفاظت میراث فرهنگی خبر می دهند که دو جسد قدیمی پیدا کرده اند. در گزارش اولیه یگان آمده که این دو جسد در عمق حدود ۳۰ متری معدن «لاپلنگ» روستای چاهریسه اردستان، احیانا بر اثر ریزش معدن، دفن شده اند.
در بررسی های سطحی و مشاهدات اولیه هم مشخص شد معدن «لاپلنگ» که محل پیدایش این دو جسد است، قدیمی بوده و از سالهای بسیار دور، ایرانیان بخصوص مردمان قدیم روستاهای چاهریسه، باقرآباد و دیگر روستاهای مجاور از آن روی و سرب استخراج می کردند.
در گزارش های اولین میراث فرهنگی هم آمده که این دو اسکلت مومیایی هستند، اما رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اردستان گمانه زنی کرده که «احتمالا این اسکلت ها مومیایی طبیعی هستند که می تواند نشان از دوره جدیدی در تاریخ و تمدن چندهزارساله این منطقه باشد.»
این دو اسکلت حالا در موزه زواره اصفهان نگهداری می شوند تا جزئیات بیشتر از مومیایی یا اسکلت بودن، سن، قدمت و مشخصات دیگر اجساد معلوم شود.
مهدی مشهدی ـ رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان اردستان ـ اینک در گزارش تازه ای که به وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی داده است، با استناد به بررسی های اولیه، درباره جنسیت و سن اجساد و همینطور قدمت تاریخی آنها اعلام نمود که احیانا یکی از این اجساد متعلق به فردی بالغ و دیگری فردی نابالغ بوده است که یکی از آنها جنسیت مؤنث دارد و قدمت اسکلت ها هم بعد از بررسی های دقیق کارشناسی مشخص می شود.
در ادامه این گزارش به مشاهدات اولیه از محل کشف این دو جسد اشاره شده که دو کوره فرآوری و ذوب شناسایی شده است. قدمت این کوره ها به دوره صفویه مربوط است و با بررسی کارشناسان دیرینه شناسی اصفهان مشخص شد مصالحی که برای ساخت این دو کوره در جداره های بیرونی استفاده شده، از سرباره (مواد ضایعاتی و یا کم عیار) کوره های قدیمی تر بوده، که نشان از قدمت بالای این محل و وجود حیاتی پرارزش است.
رییس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اردستان همینطور در گزارش نوشته است: در بازدیدهای مکرر از محل پیدایش اجساد که در ارتفاع حدودا ۳۵ متری تا قله کوه بود، به کانال های دست کن و یا طبیعی برخورد کردیم که وجود فضولات حیوانی در ارتباط با سالهای گذشته و همینطور وجود اشکال هندسی بسیار زیبا از جنس نمک یا رسوب آهکی کربنات کلسیت که در سقف این کانال ها وجود داشت در ارتباط با چند میلیون سال قبل، قابل مشاهده بود که متاسفانه به علت کارکردن ماشین آلات سنگین و برداشت ها، برخی از کانال ها به صورت کامل تخریب شده و از بین رفته است و حتی کانالی که اجساد از آن محل کشف شده، به صورت کامل از بین رفته و اجساد با هوشیاری تکنسین معدن و راننده بیل مکانیکی نجات پیدا کرده است که بعد از تحویل به عوامل نیروی انتظامی شهرستان، این اجساد با احتیاط کامل توسط کارشناسان اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان اردستان به موزه شهر زواره جهت بررسی و نظرات کارشناسی منتقل شد.
در ادامه مشاهدات اولیه به اتاق هایی برخوردیم که هندسه مهندسی جالبی دارد؛ تعدادی اتاق از جنس سنگ، گِل و مقداری آجر بدون داشتن سقف که به احتمال قوی سقف این اتاق ها از تیرهای چوبی پوشانده شده بوده و برای اسکان کارگران معدن استفاده می شد. با فاصله از این اتاق ها، اتاق دیگری که در ارتباط با بزرگ و یا رئیس مجموعه بوده وجود دارد، همینطور اتاقی بعنوان مطبخ و محلی بعنوان سرویس بهداشتی شناسایی شده که به نظر کارشناسان، این ساختمان ها حداقل به دوره قاجار مربوط است.
اظهارات مهندس مسؤول معدن و بررسی های انجام شده، حکایت از این دارد که از معدن «لاپلنگ» طی هزاران سال قبل، توسط ایرانیان مواد معدنی همچون روی و سرب برداشت می شد. در آن زمان ها معادن به صورت زیرزمینی بوده و کار استخراج توسط کارگران که بیشتر از بومیان محلی و از روستاهای چاهریسه و باقرآباد و دیگر روستاها بوده اند استفاده می شد که به صورت دستی کار انتقال آن از کوه به پایین توسط چهارپایان و یا به صورت شوتینگ (به صورت پایین انداختن) انجام می شده است، ازاین رو فقط رگه های اصلی که دارای عیار بالایی بوده استخراج می شده و از برداشت سایر مواد با عیار کمتر خودداری شده است. حتی صحبت هایی از حضور روس ها و انگلیسی ها از زمان جنگ جهانی دوم در معادن ایران و معدن روی «لاپلنگ» هم در بین مردم محل به گوش می رسد. همینطور شواهد نشان از این دارد که این معدن در دوره پهلوی اول هم فعال بوده و تا شش سال قبل در آن به شیوه های قدیمی، فعالیتهای کمی در جریان بوده است.
در ادامه گزارش رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اردستان آمده است که با عنایت به افزایش قیمت فلزات بخصوص فلزات گرانبها، وزارت صنعت و معدن به مزایده معادن قدیمی اقدام نموده و کار استخراج این معدن از حدودا شش سال قبل به شکل امروزی و با دستگاه ها و ماشین آلات سنگین معدنی و با روش انفجاری از سر گرفته شده است.
مشهدی ضمن اشاره به غنای علمی و دیرینه شناختی و زیست محیطی منطقه و تخریب معدن کاوی ها پیشنهاد کرده است: عنوان اثر طبیعی به این منطقه داده شود و محیط زیست در چارچوب هر چهار گروه مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست، یعنی پارک ملی، اثر طبیعی ملی، پارک حیات وحش و منطقه حفاظت شده قرار گیرد. همینطور یادآور شده که این منطقه به جهت وجود آثار تاریخی، بوم شناختی و جاذبه های طبیعی طبق تعریف سازمان یونسکو قابلیت تبدیل به ژئوپارک جهانی را دارد.
رییس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اردستان متذکر شده که صدور مجوزها و پروانه های مختلف و متعدد صنعتی و معدنی در منطقه، خسارات و صدمه های فراوانی را به طبیعت، گونه های گیاهی و جانوری، آثار طبیعی و باستان شناسی و بوم شناختی وارد کرده که سبب بروز آلودگی های زیست محیطی و اختلال در زندگی طبیعی روستایی خواهد شد.
منبع: آثارنیوز
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب