یادداشت مهمان،
دولت جدید كدام نگاه را به میراث فرهنگی در پیش می گیرد؟
میراث فرهنگی نیازمند چشم اندازی تازه است اما کدام مدیریت و با چه نگاهی می تواند این چشم انداز را ایجاد کند؛ رویکرد سیاست زده و اقتصادی؟
به گزارش آثارنیوز به نقل از مهر، رضا دبیری نژاد - موزه دار در یادداشتی که آنرا در اختیار خبرگزاری مهر قرار داد نوشت:
«اگر حوزه میراث فرهنگی را از زمان ادغام آن با گردشگری در نظر بگیریم تا حالا که به وزارتخانه تبدیل گشته، ۱۰ رییس را طی کمتر از ۱۸ سال بر مسند صدرات خود داشته یعنی متوسط کمتر از دو سال و اینگونه است که باید گفت روند مدیریت آن ناپایدار بوده، حاصل رویکرد های تخصصی نبوده و خارج از حیطه موضوعی بر آن تحمیل شده است. طی همین مدت دو ادغام و سپس تبدیل به وزارت را نیز به دنبال داشته است. این در حالیست که میراث فرهنگی به مثابه یک حوزه تخصصی که موضوعی پایدار را در بر می گیرد نیازمند پایداری در مدیریت است تا بتواند بار شکننده این حوزه را به آرامی پیش ببرد و منتقل کند و بدین جهت نباید گرفتار گسست نیز شود، درحالی که ناپایداری مدیریت عالی آن سبب شده میراث فرهنگی به مرحله گسست نسلی تخصصی و کارشناسی هم برسد و نسل نخست کارشناسی آن به زودی از آن خارج شده و بدون آنکه انتقال نسل تخصصی را تجربه کند، جذب شده باشد.
حاصل این مسیر دو دهه علاوه بر سیاست زدگی و رویکرد غیرتخصصی آن بوده است که میراث فرهنگی را در سایه گردشگری قرار داده و به سبب رویکرد بیرون گرای گردشگری در مقابل رویکرد درون گرای میراث فرهنگی، حوزه دوم روز به روز حاشیه نشین و ضعیف تر شده است. در نظر داشته باشیم که رویکرد صنعتی و اقتصادی گردشگری و به تبع آن بر رویکرد فرهنگی حوزه میراث فرهنگی غلبه یافته، در نتیجه میراث فرهنگی هم تلاش نموده برای آنکه عقب نماند از خود توان اقتصادی نشان دهد اینگونه است که میراث فرهنگی در میانه دوگانه اقتصادی و فرهنگی کم کم قسمتی از توان خودرا از دست داده است.
وقتی رویکرد اقتصادی دولت های گذشته را در نظر می گیریم که فرهنگ را کمتر مورد توجه قرار داده، میراث فرهنگی بیشتر ضربه خورده است و حالا در گفتگوها و رویکرد این وزارتخانه کمتر صحبت از رویه فرهنگی می شنویم چون اولویت جامعه و دولت ها چیز دیگری است و کمتر مدافعی در سطح عالی و ملی برای دفاع از میراث فرهنگی وجود دارد و اگر مطالبه ای هست محدود به حوادث روزمره یا نگاهی سطحی است در صورتیکه دولت ها مدعی هویت هستند و می خواهند جلوی گسست جوان ها و نسل های جدید را بگیرند؛ همه اینها تنها بوسیله میراث فرهنگی اتفاق می افتد.
میراث فرهنگی در وضعیت حاضر بیش از هر چیز نیازمند نگاهی نو و رویه تازه ای است که بتواند موقعیت فرهنگی خودرا به سطح ملی ارتقا دهد و بتواند نیازهای خودرا در تقابل های سیاسی و سایه سنگین اقتصاد مطرح کند و سهم خودرا بخواهد. این مساله با رویکرد سیاسی و نگاه ابزاری برای میراث فرهنگی و طرح های خیالی دور از واقعیت که آنرا به شعارهای نشدنی تبدیل می کند، به دست نمی آید. میراث فرهنگی در مدیریت امروزی خود نیازمند الگوهای تازه است و الگوها با درک درست فرهنگی و اجتماعی حاصل می شود و در تغییر کوتاه مدیریت های سازمانی این شناخت و طرح اندازی حاصل نمی گردد.
میراث فرهنگی نیازمند چشم اندازی تازه است اما کدام مدیریت و با چه نگاهی می تواند این چشم انداز را ایجاد کند؛ رویکرد سیاست زده و اقتصادی؟ حالا دولت جدید در مرحله آزمونی تازه است تا نشان دهد چگونه می خواهد به میراث فرهنگی نگاه کند؛ آیا همان رویه دولت های قبلی را ادامه می دهد یا با درک شرایط اجتماعی چشم اندازی فرهنگی را پیش روی این حوزه می گذارد؟»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب