گزارش مهر از نمایشگاه محصولات فرهنگی چین
اكسپوی چین برای هنرمندان ایرانی چگونه گذشت؟
آثارنیوز: نهمین اكسپوی محصولات فرهنگی چین با هدف معرفی صنایع دستی ایرانی درحالی پایان یافت كه شركت كنندگان ایرانی نخستین حضورشان را در شهر شیان و این نمایشگاه تجربه كردند تجربه ای خوب و بد.
به گزارش آثارنیوز به نقل از مهر، نهمین دوره اكسپوی محصولات فرهنگی چین از ۱۶ تا ۱۹ شهریور ماه در شهر شیان این كشور برگزار گردید. شهری كه بیشترین جمعیت آن را مسلمانان تشكیل می دهند. این نمایشگاه توسط سفارتخانه ایران در چین به سازمان میراث فرهنگی پیشنهاد داده شد و از آنجائیكه سازمان میراث فرهنگی نمایشگاههای گردشگری خارجی خویش را به واحدهای زیر مجموعه خود می سپارد، مسئولیت برپایی غرفه ایران در این نمایشگاه را هم به یكی از كانون های جهانگردی سپرد.
یكی از مزیت های ایران جهت شركت در این نمایشگاه دارا بودن غرفه ای ویژه برای ایران در میان شركت كنندگان بود. این نمایشگاه در چهار سالن و در مركز نمایشگاههای بین المللی شیان برپا شد. در سالن B۱ هم ایران دارای ۳۰۰ متر غرفه بود.
در این نمایشگاه بعضی از كشورها هم مانند كامبوج، هند، روسیه و... هم شركت كرده بودند و محصولات و صنایع دستی كشور خویش را می فروختند در واقع در این اكسپو هر هنرمندی به عرضه آثار تولیدی خود می پرداخت و بخش عظیمی از محصولات توسط چینی هایی كه از سرتاسر كشور آمده بودند تشكیل می داد. از صنایع چوبی مانند منبت و كار با سنگ های تزئینی گرفته تا محصولات دیجیتال و آثار هنری، پوشاك و غذا و....
ورودی این اكسپو برای همه بازدیدكنندگان و علاقه مندان مجانی و آزاد بود و هر كسی می توانست وارد آن شود برخلاف خیلی از نمایشگاههای گردشگری و صنایع دستی كه ایران هم در آنها شركت می كند و هر كسی برای ورود به این نمایشگاهها می بایست ورودیه پرداخت كند. پرداخت مبلغی برای ورود به نمایشگاهها معمولا باعث می گردد كه تنها متخصصان آن حوزه وارد نمایشگاه شود، نه هر كسی كه اوقات فراغتی دارد. اما در این نمایشگاه كسانی كه حضور پیدا كردند معمولا مردم عادی چین و شهر شیان بودند كه برای خرید و یا تفریح به نمایشگاه آمدند. پس این نمایشگاه بازدیدكننده تخصصی كمتری داشت.
هنرمندانی كه از سراسر چین حضور پیدا كرده بودند به همراه چند كشوری كه تعدادشان هم زیاد نبود، از همه نوع درجه های هنری آثار آورده بودند. از كارهای منبت سنگینی كه روی چوب و یا حجاری روی سنگ های گران قیمت انجام شده بود تا كارهای ساده و یا حتی خوراكی هایی در حد چای و قهونه و نسكافه.
آنها كه چند
ین سال بود در این نمایشگاه شركت می كردند دیگر می دانستند كه باید محصولی را در این نمایشگاه بیاورند كه گران قیمت نباشد تا بازدیدكنندگان نمایشگاه كه عموما مردم عادی بودند توان خرید آنها را داشته باشند ازاین رو آن دسته از افرادی كه آثار فاخر در این برنامه آورده بودند تنها توانستند از تولید روابطی كه بین آنها و مخاطبان شان بوجود آمده سودی ببرند.
غرفه های اكسپوی شیان طراحی ساده ای داشت كه به هر بازدیدكننده ای را در لحظه اول ورودش ثابت می كرد، این اكسپو شكل و شمایل حرفه ای نخواهد داشت. چون كه هیچ یك از شركت كنندگان برای غرفه اش طراحی و برنامه ویژه ای نداشت. غرفه ایران هم به ساده ترین شكل ممكن طراحی شده بود و اساسا تفاوت خاصی با غرفه های دیگر نداشت. حتی می شد طراحی آن را به گونه ای انجام داد كه خیلی از فضای ۳۰۰ مترمربعی این غرفه بلااستفاده نباشد. چون مساحتی از آن به سالن جلسات و تعویض لباس و انبار وسایل اضافی اختصاص یافته بود.
طی چهار روز نمایشگاه، برنامه های مختلفی از ایران در پاویون ویژه برپا می شد. گروه موسیقی روناك از ایران آمده بودند تا برنامه اجرا كنند آنها در ساعتهای مختلف موسیقی محلی ایران را با لباس های سنتی خود در غرفه ایران و در استیج نمایشگاه می نواختند. مردم هم از این موسیقی سنتی استقبال می كردند. حسین خلیفی نماینده اطلاع رسانی ایران در شانگهای از تجمع مردم برای شنیدن این موسیقی استفاده می كرد و سازهای ایرانی و سنتی این گروه را به مردم حاضر معرفی می كرد وی در تلاش بود تا وجه اشتراك آلات موسیقی ایرانی را با سازهای چینی هم توضیح دهد.
یك زمان دیگر او زبان فارسی را به آنها آموزش می داد و مردم هم تلاش می كردند به فارسی سلام و احوالپرسی كنند. یا در بخش دیگری از نمایشگاه او به معرفی ایران پرداخت و اینكه چرا باید هر چینی یك بار به ایران سفر كند. او دلایل خویش را اینگونه توضیح داد كه چون ایران ارزان است، وجه اشتراك فرهنگی بین مردم ایران و چین وجود دارد، غذاهای ایرانی باب میل چینی هاست و مردم دو كشور چون هیچ گاه با هم جنگی نداشتند دوست هستند ضمن اینكه ایران دارای تاریخ غنی است.
در این بخش جانبی سید جلال امام یكی از اساتید زبان فارسی در دانشگاه مطالعات خارجی شهر شیان هم به زبان چینی ها از تاریخ ایران سخن گفت و اینكه دوستی بین ایران و چین قرن ها قدمت دارد.
همسر نماینده اطلاع رسانی گردشگری ایران در پكن هم كه خود چینی زبان است یكی از این نشست ها را به معرفی ایران و مهمانوازی ایرانی اختصاص داد. شنیدن درباره ایران از زبان یك چینی برای مردم جالب توجه و تاثیرگذارتر بود. با این وجود تمام كسانی كه در این نشست ها با هر موضوعی در تلاش بودند تا ایران را معرفی كنند، تمام هم و غمشان را برای این گذاشتند كه چهره منفی بوجود آمده توسط آمریكا در جهان و در چین را نسبت به ایران پاك كنند بنابراین پس از هر نشستی آنها جوابگوی سوالات مردم شركت كننده در نشست بودند. آنها می خواستند مطمئن شوند كه ایران آنقدر امن هست كه با خانواده شان به این كشور سفر كنند.
اینها سوالاتی بود كه روز اول خبرنگاران هم از مسئولان غرفه ایران می پرسیدند چون در روز اول هیچ مسئول دولتی به رغم اینكه ایران پاویون ویژه ای داشت در نمایشگاه شركت نكرده بود و تنها از كانون جهانگردی مسئول اجرایی نمایشگاههای بین المللی حضور داشت. خبرنگاران در این روز از نمایندگان اطلاع رسانی و جهانگردی سوالات خویش را می پرسیدند.
از آن طرف دیگر در غرفه ایران هنرمندان صنایع دستی از استانهای كرمانشاه، اصفهان، تهران و زنجان به این نمایشگاه آمدند كه تجربه نخستین حضور را در این شهر داشتند. بعضی از آنها از حضورشان راضی و برخی دیگر ناراضی بودند.
فائزه آخوندی یكی از شركت كنندگان در این نمایشگاه بود كه تجربه حضور و فعالیت در چین را به واسطه شركتی كه مدیریتش به دست اوست داشته است وی در غرفه خود، مانتو، روسری و كیف هایی با طرح سنتی آورده بود كه مورد توجه بانوان چینی قرار گرفت. بانوان چینی آنها را می پوشیدند و عكس می گرفتند و خرید می كردند در كنارش با سوغات ایران همچون زغفران، عناب، نبات و... هم آشنا و پذیرایی می شدند محصولات دیگر هم مانند رومیزی های سنتی هم به واسطه وجود رنگ های متنوع و جذاب مورد توجه چینی ها بود. آخوندی در كنارش به سوالات عجب و غریب مردم هم پاسخ می داد مثل اینكه آیا هنوز زنان در ایران روبنده دارند یا نه. او تلاش می كرد با تصاویری كه در كتابچه ای به زبان چینی منتشر نموده به آنها نشان دهد كه زنان ایران در شهرها و روستاها چه نوع پوششی دارند.
در دو غرفه دیگر از پاویون ایران هنرمندان فرش باف از تهران فرش های دست بافت و ابریشمین و تابلو فرش های زیادی آورده بودند آنها از حضورشان راضی نبودند چون در این نمایشگاه نتوانستند فروش خوبی داشته باشند این درحالی بود كه به قول خودشان در شهرهای دیگر این نمایشگاه فرش ایرانی فروش بهتری دارد. اما در این نمایشگاه چون معمولا محصولات ارزان قیمت فروخته می شود، فرش ایرانی برای شركت كنندگان گران است.
خلیفی و باقرزاده نمایندگان اطلاع رسانی ایران در شانگهای و پكن هم هر كدام به معرفی ایران در غرفه ای كوچك می پرداختند و پكیج و كتابچه های معرفی ایران را به زبان چینی بین مردم توزیع می كردند.
تعدادی دانشجوی ایرانی مقیم در شیان هم در این پاویون شركت كرده بودند و شله زرد، چای ایرانی، شربت زعفران، سمبوسه و زعفران را می فروختند و توضیح می دادند كه زعفران در فرهنگ ایرانی چقدر اهمیت دارد.
فریبرز عزیزی فعال صنایع دستی از كرمانشاه هم گیوه و مینا می فروخت و از حضورش راضی بود. فریدون محمدی هم از هنرمندان صنایع دستی كرمانشاه است كه محصولات خویش را مانند ویترای یا مس و منبت به این نمایشگاه آورده است او اظهار داشت: چندین نمایشگاه در ایران شركت كرده بودم اما این نخستین نمایشگاه خارجی من بود. در مقایسه با كیفیت نمایشگاههای ایران خیلی بهتر بود و توانستم فروش خوبی داشته باشم. مردم چین سخت قانع می شدند كه اینها كارهای دست خودم است اما زمانی كه به آنها ثابت می شد، خرید می كردند.
نصرت الله دانكوه هم از اسلام آباد غرب كرمانشاه كارهای منبت خویش را به معرض نمایش گذاشت و همزمان كار هم می كرد او هم از حضورش در نمایشگاه راضی بود.
محمد شفیق نیا هنرمند اصفهانی است كه محصولات مختلفی را از شهرش آورده بود او هم اظهار داشت كه مردم از برخی محصولاتش بیشتر استقبال كردند مانند زیورآلات اما بعضی از محصولات اصلا فروش خوبی نداشته است.
شفیق نیا البته از اینكه برای حضورش در نمایشگاه هزینه داده ناراضی است چون اعتقاد دارد اصفهان و شیان خواهرخوانده بوده اند و باید اصفهان جایگاه ویژه تری می داشت. از جانب دیگر نمایشگاه شیان برای او خیلی به صرفه نبوده و می توانسته این محصولات را در نمایشگاههای دیگر بهتر بفروشد.
اما عابد هاشمی هنرمند دیگری از اصفهان كه قلم كار و مینا و فیروزه كوب آورده بود از حضورش در نمایشگاه راضی نبود و اظهار داشت كه بهتر بود در شهر دیگری حضور پیدا می كرد. وی در شانگهای زندگی می كند و این اكسپو را ضعیف قلمداد كرد.
محسن یزدان شناس هم هنرمندی بود كه از زنجان كار فیروزه و ملیله آورده بود. او هم اظهار داشت كه تاكنون در نمایشگاههای خارجی زیادی شركت كرده حتی در چین اما این نمایشگاه خیلی سطحی بوده و حضورش در آن تنها ضرر بود چون كار او را كسی نخرید و متوجه شد كه اكسپوی شیان تنها برای كسانی كه محصولات ارزان می فروشند خوب است او از طراحی غرفه، سطح بازدیدكنندگان هم ناراضی بود.
یزدان شناس سه بار مهر اصالت یونسكو را دریافت كرده و در موزه شانگهای هم ۵ كار از او به نمایش درآمده است. وی خاطرنشان كرد كه نمایشگاهها باهم متفاوت هستند در نمایشگاههای شانگهای و پكن كه سه روزه هستند تا ۳۰۰ میلیون هم فروخته ام و اینجا هیچی.
آنچه در چهار روز برپایی این نمایشگاه نشان داد، بار دیگر تلاش ایران بود به جهت اینكه از هر فرصتی برای معرفی ایران و محصولات ایرانی در یك جای دیگری از دنیا استفاده شود، اما شاید بهتر بود از كسانی كه تجربه بیشتری در نمایشگاههای خارجی دارند جهت شركت در این نمایشگاهها استفاده می شد و هر پیشنهادی پذیرفته نمی شد و یا اینكه راهكارهای بهتری برای معرفی ایران از صاحب نظران گرفته می شد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب