با رای دیوان عدالت اداری
خانه سرلشگر ضرابی تخریب شد
به گزارش آثارنیوز اولین مجوز تخریب خانه «سرلشگر ابراهیم ضرابی» را که رئیس شهربانی کل کشور و دارنده نشان ذوالفقار بود متولیان وقت میراث فرهنگی در سال ۱۳۹۶ امضا کردند و همان شد که با رای دیوان عدالت اداری، این نشان تاریخی از دل بافت تاریخی منطقه ۱۱ تهران به صورت کامل تخریب شد.
به گزارش آثارنیوز به نقل از ایسنا، شهرام شهریار - فعال میراث فرهنگی - در مطلبی با عنوان « خانه سرلشگر ابراهیم ضرابی با نظر دیوان تخریب شد» در سایتِ سفرنویس، از تخریب کامل مجموعه ای تاریخی در تهران خبر می دهد که پیشتر بخش هایی از آن در محله فروزش تهران تخریب شده بود و حالا دیگر از خاطرات جمعی شهر حذف گردیده است.
وی در این مطلب درباره این خانه تاریخی و وضعیت آن در چند سال قبل این طور آورده است: «آخرین بخش های باقی مانده از عمارت سرلشگر ابراهیم ضرابی، رئیس شهربانی کل کشور و دارای نشان ذوالفقار تخریب شد. خانه سرلشگر ابرهیم ضرابی در محله امیریه و ابتدای خیابان فروزش قرار داشت. خانه سرلشگر ابراهیم ضرابی با نظر دیوان عدالت اداری مجوز تخریب گرفت و برای همیشه از خاطرات جمعی شهر تهران محو شد.
مجوز اولیه تخریب خانه در آذرماه سال ۹۶ صادر شد اما چون مجوز یک ساله بود، مالک فعلی باردیگر درخواست پروانه تخریب نوسازی کرد که با مخالفت شهردار منطقه ۱۱ و استعلام مجدد از میراث روبه رو شد. اما شعبه سوم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به تخریب این اثر پرارزش رای داد.
این خانه تاریخی که در ابتدای خیابان فروزش (معروف به مهدیخانی) قرار دارد، هیچ وقت در لیست آثار ملی کشور به ثبت نرسید و به نامهای خانه «سرلشگر ابراهیم ضرابی»، «پری ضرابی (همسر علی مینویی)» و «مداح سید غم خوار» معروف شده است.
این خانه طبق نقشه دارالخلافه در اوایل پهلوی اول در باغات آقا میرزا محمد ناظر بنا شده بود، سلطان ابراهیم خان کاشی که بعدها به علت رشادت در جنگ تنگ زاهد شیر نشان ذوالفقار گرفت، نام خویش را به ضرابی تغییر داد و به سرلشگر ابراهیم ضرابی شهره (معروف) شد.
برپایه تاریخ شفاهی و گفتگو با معتمدین و ساکنان قدیمی محل، بخش های خیلی از خانه سرلشگر ابراهیم ضرابی در سالهای معاصر تخریب و تنها بخشی از اصطبل خانه باقی مانده بود که در اختیار مداحی به نام سید غمخوار قرار داشت، می گویند سید غم خوار همیشه با اسب خود به هیئت های عزاداری می رفت و روضه می خواند.
خانه سرلشگر ابراهیم ضرابی دو بنای اندرونی و بیرونی داشت، بنای بیرونی در بخش جنوبی زمین قرار داشت و سردر آجری و سنتوری آن نظر هر بیننده ای را جلب می کرد. بنای بیرونی در دو طبقه ساخته شده بود. بنای اندرونی عمارتی یک طبقه و یک سالن هفت دری بود که بالای هر پنجره تزئینات گچ بری زیبایی قرار داشت.
در اسناد این خانه چنین قید شده است: «خانه شمالا به دیوار خانه حبیبه و عیال کاکا علی، شرقا به خانه حبیبه و عیال کاکاعلی، جنوبا به خیابان سرآب وزیر و غربا به ایوان خانه میرزا غلامحسین خان»»
در بخش دیگری از این گزارش این طور آمده است: «آیت الله تنکابنی که خانه اش بین بازارچه نو و بازارچه میدان شاپور بود معمولاً روز عاشورا پای برهنه برای عزاداری به این محدوده می آمد. کوچه لب تشنه (شهید علی توحیدی) محل ظاهر شدن آب سراب وزیر بود. یعنی قنات مظهرش این جا بوده است. عزاداران حسینی تا ظهر عاشورا مشغول عزاداری بودند و آب نمی خوردند. آنها و بخصوص بچه ها به یاد امام حسین (ع) تا ظهر لب به آب نمی زدند. در انتها مراسم و هنگام ظهر که به این محدوده می رسیدند پس از نماز ظهر عاشورا، آیت الله تنکابنی این جا لبیک یا حسین(ع) می کشید و بعد جامی را داخل سراب وزیر می زد و اول به بچه ها آب می داد.
خانه سرلشگر ابراهیم ضرابی پس از اتفاقات سال ۱۳۵۷ توسط ستاد اجرایی فرمان امام مصادره شد و در اسناد نام مالکان زیادی به چشم می خورد؛ علی، قاسم، غلامحسین و محمدعلی مینویی، عزیزالله غفاری، قاسم، غلامحسین و نصرالله پنبه چی، بهمن و حسن حسین زاده، حسین و بابک اخلاقی و زهرا فراهانی.»
وی همینطور تاکید کرده است که «مالک ملک شرقی هم در فکر تخریب بنا است، اما فعلاً بخشی از سردر را حذف فیزیکی کرده است.»
منبع: asarnews.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب