به گزارش آثارنیوز به نقل از رایزنی فرهنگی ایران در آلمان، گالری بومیلار در موزه هنرهای اسلامی بامبرگ میزبان نمایشگاه آثار سرامیك ایران در قرون وسطی و دوره مدرن خواهد شد. این نمایشگاه كه از ۱۲ سپتامبر تا ۳۰ نوامبر برپا می شود، در واقع پلی میان غرب و شرق و همینطور سنت و مدرنیته است.
در این نمایشگاه، ۴۲ اثر از مجموعه بومیلار به همراه آثار سفال و سرامیك لوشی در معرض نمایش عموم قرار می گیرند. مسؤلان موزه معتقدند كه مجموعه های انتخابی برای نمایشگاه می توانند، مبین هنر سفال گری ایران و آسیای میانه در دوره قرون وسطی باشند. این مجموعه ها نشان می دهند كه آثار سفال و سرامیك تنها یك كالا نیستند، بلكه تصاویر حك شده بر روی آنها می تواند مبین اطلاعات تاریخی باشد.
یورك آرنت، هنرمند اهل فرانكفورت، مجموعه آثار سرامیك لوشی را در كنار هم قرار داده است و بخش هایی از آنرا انتخاب و از روی آنها طراحی نموده است. وی در طراحی های خود، آثار تاریخی از ایران را به معرض نمایش گذاشته است. آرنت دو دهه است كه به ایران سفر می كند و بنابراین آثار او تحت تاثیر فرهنگ، دیرینه شناسی و حضورش در ایران قرار دارد. وی در آثار خود، نگاه غربی ها به اشیا را زیر سوال برده است.
بخش دیگر نمایشگاه، به آثار مدرن اختصاص دارد. در این بخش مقرر است از آثار منصوره نجارپور برای تكمیل نمایشگاه استفاده گردد. نجارپور، هنرمند جوان اهل اصفهان است كه در زمینه لعاب سرامیك و سفال تخصص دارد. نجارپور با الهام از آثار به جا مانده از قرون وسطی، آثار خویش را خلق كرده است. در عین حال، رنگ، بافت و فرم آثار سرامیكی او ارتباط محكمی با طبیعت و آثار تاریخی ایران دارند و ازاین رو نشان دهنده دوره معاصر هستند.
همزمان با نمایشگاه آثار سرامیك ایران، اولین جلد از مجموعه «مطالعات بر روی مجموعه بومیلار» هم منتشر خواهد شد. این جلد با عنوان «از معمولی تا لوكس» شامل مستندات علمی و تجزیه و تحلیل ۱۹۰ اثر از مجموعه بومیلار است.
بومیلار و لوشی
بومیلار از سال ۱۹۸۱ تا زمان مرگ خود، كوشش كرد تا بزرگ ترین مجموعه آثار فلزی جهان را جمع آوری كند. این مجموعه كه شامل آثاری از قرون هفتم تا هفدهم میلادی بود، به تدریج توسعه یافت و به ۶ هزار ۳۰۰ شی رسید كه شامل آثار فلزی، سرامیكی و سفال های ایرانی بود. در نتیجه بومیلار به فكر نمایش این آثار افتاد. در عین حال او می خواست كه این مجموعه حفظ شود و در اختیار یك مؤسسه علمی و تحقیقاتی قرار گیرد. در آن زمان، مؤسسه شرق شناسی دانشگاه بامبرگ، بهترین انتخاب برای او بود. مجموعه او می توانست زیرنظر گروه دیرینه شناسی اسلامی و تاریخ هنر قرار گیرد. بومیلار موزه را در خانه ای تاریخی در قلب شهر قدیمی بامبرگ بنا كرد كه از سال ۱۹۹۳ بعنوان میراث جهانی یونسكو ثبت شده است. بعد از تعمیر و بازسازی عمارت قدیمی بامبرگ، اشیاء به این خانه منتقل شدند و بدین ترتیب موزه در ۱۳ ژانویه ۱۹۹۵ راه اندازی شد.
هاینتس لوشی هم اولین مدیر مؤسسه دیرینه شناسی آلمان در ایران بود. لوشی در زمینه های گسترده ای از دیرینه شناسی كلاسیك، ایران شناسی و تاریخ هنر پژوهش و تحقیق می كرد. اغلب تحقیقات او بر روی نقاشی ها، شیشه و سفال، نقش برجسته ها و پیكرنگاری ها بود. او و همسرش در زمان اقامت در ایران، با سفر به شهرهای مختلف توانستند آثار سرامیكی متعلق به قرون هشتم تا پانزدهم میلادی و همینطور برخی آثار مدرن را جمع آوری كنند.